W okresie od urodzenia do 2018 roku Natalka odbyła kilka konsultacji w Poznaniu w klinice Ortop u dr Miluda Shadiego, specjalizującego się w wydłużaniu kończyn. Doktor w około rocznych odstępach przyjmuje Natalkę na badania kontrolne, w celu sprawdzenia aktualnego skrótu oraz ogólnego rozwoju obu kończyn, w tym stopnia wykoślawiania się kolan i kostek, które przy tej wadzie są zjawiskiem występującym niemal w każdym przypadku.
Obliczenia dr Shadiego wskazują, że bez podejmowania zabiegów operacyjnych różnica w długości nóżek osiągnęłaby około 14-15 cm w wieku 16-17 lat. Doktor zalecił wyznaczenie pierwszej operacji wydłużenia na okres, kiedy różnica pomiędzy długością kończyn wyniesie ok. 5 cm.
Pojawialiśmy się zatem regularnie na wizytach, obserwując wzrost obu kończyn i mierząc ich długości. Niestety, koniec 2018 roku przyniósł nam bardzo złe wiadomości.
Przez pierwsze cztery lata życia Natalki byliśmy przekonani, że hemimelia (niedorozwój) lewej kończyny dotyczy tylko kości podudzia. W tym okresie nie były wykonywane żadne zdjęcia RTG (poza wykonanymi w szpitalu, dzień po urodzeniu), gdyż w opinii doktora nie było potrzeby naświetlać dziecka w sytuacji, kiedy i tak skrót był jeszcze zbyt mały, aby kwalifikować Natalię do operacji.
Pakiet specjalistycznych zdjęć RTG wykonaliśmy dopiero w grudniu 2018 roku, gdy całkowity skrót lewej kończyny wynosił ok. 5 cm. Zdjęcia te niestety jednoznacznie wykazały (co w ocenie wzrokowej oraz zwykłym mierzeniu zewnętrznym było trudne do stwierdzenia), że Natalka cierpi nie tylko na niedorozwój kości podudzia, ale również kości udowej w lewej kończynie – na kość udową przypada ok. 1 cm różnicy, a na podudzie ok. 4 cm.
Oznacza to diametralną zmianę w harmonogramie leczenia Natalki, a w konsekwencji – żmudne, bolesne i wieloetapowe leczenie operacyjne, a także dramatyczny wzrost kosztów, które będziemy musieli ponieść.